Mijn middelbareschooltijd was niet altijd een pretje. Ik had veel moeite met concentreren en vond het vaak saai in de lessen. Ik vond het veel leuker om met mijn vriendinnen te kletsen. Helaas moest er natuurlijk ook huiswerk gemaakt worden en hier begon ik altijd met veel tegenzin aan. Gelukkig hielp mijn moeder me vaak. Vooral met wiskunde, want daar liep ik erg achter. Zelfs in de kerstvakantie hielp ze mij met sommetjes oefenen voordat de toets begon. Op eerste kerstdag na het ontbijt gingen wij dan sommetjes oefenen terwijl de rest van de familie gezellie kerst aan het vieren was. Dit heeft mij wel door mijn middelbareschooltijd heen geholpen. Uiteindelijk ben ik met vlag en wimpel geslaagd.
Tussenjaar
Het jaar daarna wilde ik heel graag iets anders doen. Dus ik besloot om een tussenjaar te nemen. Ik wilde graag buiten zijn, hierdoor kwam ik in Noorwegen uit. Hier ben ik veel gaan mountainbiken, surfen en natuurlijk snowboarden. Snowboarden is een van mijn grootste hobby’s. In Noorwegen valt erg veel sneeuw dus kon ik haast elke dag de piste op. Ik genoot heerlijk van alle bochtjes die ik in de sneeuw kon maken en vooral off piste. In de vers gevallen poedersneeuw waar je soms wel tot je middel inzakt. Het was een heerlijk gevoel om over deze sneeuw heen te surfen. Ik had daar ook een nieuwe vriendin ontmoet, genaamd Elin. Zij kwam uit zweden en vond het snowboarden in de sneeuw ook heerlijk. Samen hebben we veel verschillende skigebieden in Noorwegen en Zweden bezocht.
Telefoon contact
Tussendoor dacht ik natuurlijk veel aan thuis. Ik miste mijn gezin en mijn vriendinnen heel erg. Gelukkig hielden we altijd contact via whatsapp, het was erg fijn dat ik met mijn telefoonabonnementzoveel internet en belminuten had. Vooral mijn vriendin Emma miste ik. Dit is mijn beste vriendin en wij waren elke dag samen. En nu zaten we opeens kilometers ver van elkaar vandaan. Zij was na het behalen van onze diploma wel meteen gaan studeren. Dus zij kon mij van alles over het studentenleven vertellen terwijl ik in Noorwegen zat. We belden vaak in de avonden om elkaar te vertellen over onze dag. Ook stuurden we elkaar vaak leuke foto’s en filmpjes wat we deden. Op dat moment was ik heel erg blij dat we tegenwoordig zoveel contact kunnen houden ook al zit je zo ver weg. Nadat ik terug kwam uit Noorwegen waren we heel blij dat we nu gewoon weer elke dag naar elkaar toe konden fietsen als we wilden kletsen.